Yürüyorum gündüz gece...

Yaşıyor muyum ? Ölü müyüm diri miyim ? Yukarda mıyım, aşağıda mıyım? Gidiyorum gündüz gece bilmiyorum ne haldeyim, Uzun İnce Bir yoldayım,Uykuda Dahi Yürüyom 

Kalmaya Sebep Arıyom,Gidenleri Hep Görüyom ,Ovada Dağda Çöllerde,Düşmüşüm Gurbet Ellerde ,Gidiyorum Gündüz Gece,Düşünülürse Derince , Uzak Görünür Görünce ,Bir Yol Dakka Miktarınca ,Gidiyorum Gündüz Gece,Şaşar Eda İş Bu Hale , Kah Ağlaya Kahi Güle Yetişmek İçin Menzile,Gidiyorum Gündüz Gece ... Inanın  dostlar benim halim bugünlerde işte böylece, kâh koşturmaca kâh horul horul uyumaca, düşnüyorumda bütün bunlar niçin? Taktir eder mi yaradan bu gönüllü gayretimi,yoksa ne fani kızım senin koştumacan der geçer mi ? Bilmem.. Bilmem ki yaptığım işler benim ahiretime yarar mı?... Kafam zonklarcasına ağrıyor, bugünler...İçim çoşku dolu bir insanken, bir anda ne oldumda böyle yorgun ve mutsuz hale gelebildim? Halbuki madem yaptığım iş hayır işleri bunun tam tersi olması gerekirdi... Ben verdikçe daha mutlu olmam gerekirdi ... Öyleydim bir zamanlar tatminlik duygusu yaşıyordum... Ama bugünlerde tam tersi... yetişemediğim halde, verdiğim insanlardan bir değer olsun, bir minnet duygusu, bir taktir etmek dursun, Allah senden Razı olsun, bir tebessüm bile göremiyorum... Bütün bunlar normal miş gibi görüyorlar bence...Halbuki biliyorum ki bütün bunları yaparken büyük bir Alçak gönüllülükle yapıyorum... Ama nafile !!! benden yana almaya alışmışlar bu insanlar ve bir taktir etme gibi bir gayretleri bile gerek duymuyorlar...inanıyorum ki içlerinden farkındadırlar , ama benim yüzüme söylemeye eriniyorlar herhalde gerek duymuyorlar, belkide bildiğimi sanıyorlar... Evet biliyorum ama bunun karşılığı bir taktir istemem anormal mi acaba ? benim buna bugünlerde çok ihtiyacım var ama ! Gerçekten çok yorgunum. Belki böyle bir söz benim içimde bir çoşku oluşturup, yorgunluğumu unuttururdu ve dört elle sarılırdın bu Gönül işlerine ... Inanın taktir etmek gerçekten çok önemli arkadaşlar eğer sizinde çevrenizde birileri varsa takrire laik gördüğünüz, ne olur ihmal etmeyin ve bir teşekkür edin! Ben kendi açımdan asla ihmal etmediğim bir şeydir hak edeni  taktir etmek ve şahısa gönülden teşekkür etmek bir insanın verebileceği en basit ve değerli bir armağandır !!! İşte böyle blogerlerim benim size biraz içimi Döktüm bu akşam umarım kafanızı ağrıtmamışımdır ! Öpüldünüz! İyki varsınız ! ;) :) 

Not : bu postu cepten yayınlıyorum, nette oyalanmaya fazla vaktim olmuyor bugünlerde.. Beni merak eden, Prensesim, Tolga kardeşim, Deep kardeşim, biricik şairim Hamiyetcime ve diğer bütün Dostlarımın endişelerini biraz olsun gidermek için ve onlara olan saygımdan dolayı gayret gösterip yazdım... Hepsine teşekkür ediyorum ! Onların sayesine ben hala buraya yazmaya devam etmekteyim  :) sevgiler !