Ömür dediğin....

Ömür dediğin ne, bir göz kırpması!

Yine bir bayram geliyormus nerdeyse... Geçen bayram daha bana dunmus gibi geliyor. Ne cabuk vakit gelip gecmis megerse. Ömür dediğin ne, bir göz kırpması. Gözün açılıyor bir an, bir an sonra kapanıyor, o kısacık an ömür. Bunu kendimize iyi yaşatmak, coşkuyla yaşatmak mecrubiyetindeyiz.
Iki bayram arasi nerdeyse yok olmusum, islerin arasinda kendimi unutup gitmisim.Yasadim mi ? Elbette yasamisimdir, elbette gulmusumdur, elbette aglamisimdir. fakat hiç bir animi hatirliyamicak kadar yorgunum su anda. Bitkin bir vaziyette hala yazmak için gayrette bulunuyorum. Nedir bu bendeki tempo tutkusu?... Neyse fazla o konulari dusunmek istemiyorum.
Bu yazilari yazarken bile çoçuklarin biri geliyor biri gidiyor. Bitmek bilmeyen soru yagmuruna tutup kafami karma karisik etmeyi basariyor. halbuki bu gunumun nerdeyse tamamini aileme ayirmistim.  çoçuk dediginde ilgiye doymak bilmiyor ki! Ne kadar verirsen o kadar fazlasini istiyor. Onlar yorulmak nedir hiç bilmezler. keske bende onlar kadar tukenmez enerjiye sahip olabilseydim...
...Iste bu aksamimida birazicik sizlere  vakit ayirayim diye boyle saçma bir yazi yazma ihtiyaci duydum... Sizlerden fazla uzak kalmama  arzusuyla,  bir demlik çay niyetine bir demlik yasam konsantresi paylamayi tercih ettim... Hayirli geceleriniz olsun!