Bazi gunler daha fazla yazmak geliyor içimden, bazi gunler ise ressim yapmak ve seyretmek. Bu son gunlerde daha fazla yazmaktan keyif aliyordum. ama iki gundur, içimden, susarcasina ressim yapmak geliyor... Malesef, zamanim olmadigi için ressim seyretmekle yetiniyorum.
Iste boyle bir gun içerisinde, sizlerle baska bir ressami paylasma arzusu hissettim. Umarim benim kadar sizlerde keyif alirsiniz. Iyi bir hafta geçirmenizi diliyerek sizleri ressamimizla basbasa birakiyorum.
Kathryn Andrews Fincher
Kathryn Andrews Fincher Amerika'li bir ressam, Atlanta yasiyan iki çoçuk annesi. Kendi anneside bir rassam olan Kathryn, kuçuk yastan itibaren, insan yuz ifadelerini çizmeye yoneltiliyor. Ve zamanla Kathryn bundan buyuk bir keyif almaya basliyor. Genel olarak yapmis oldugu ressimler çoçuklarin, yeni bir seyi, kesfederken duyduklari hisleri canlandiriyor. Tatli bücürlerin butun duygulari : heycanlari, korkulari, meraklari, bir dudak kenarina kondurmus oldugu ufak bir cizgiyle degistiren ressam budan hayranlik duydugu gibi, tuallerin karsisinda bizleride mest ediyor. Ayni zamanda,bizlerde bu çoçuklarin duygularini algilarken, guzel hissler içerine dalarak rahatlatlik ve mutluluk duyuyoruz. Bakin bakalim sizler neler hissediceksiniz ;)
iyi seyirler!
.jpg)
Keşke kafamın içindekileri resmedebilme yeteneğim olsaydı.. Böyle çizebilen insanları çok kıskanıyorum :)
YanıtlaSildemi yaaa,!!! hele sizin boyle bir kapasiteniz olsaydi sonuçlarini dusunemiyorum bile Safransari kardesim :)
Silaman efenim estağfurullah :)
Sil:))) ama oyle! sizin kafanizdakinleri dile getirebilme yeteneginiz, arti, yaziya dokebilme kabiliyetiniz, hayli hayli guzel sonuçlar veriyor zaten ya sizi kiskananlara ne demeli?
Silutandım bi , bişey oldum şimdi :d
SilMerhabalar,
YanıtlaSilBloğunuzu çok beğendim ve izlemeye aldım. Bana da bekliyorum. Güzel paylaşımlarda buluşmak dileğiyle. Sevgilerimi bıraktımmmm…..:))
sevgiler Selda'cim :) hosgelmissin canim ,elbette gelirim :))
SilHani son karede arzu ile, sevgi ile, iştah ile bakıyor ya üzüme Eda'm bende hayata hep büyük bir iştahla baktım..Hep onun en mutlu anlarının benim olduğunu düşünerek. Öyle mücadele ettim öyle tuttum hayatın ucunu, köşesini..Edam çok güzel resimler. Köklerin toprağa tutunması gibi, mutluluğun yanıbaşına kamp kurması gibi taptaze umutlar yeşermiş bu suratlarda..
YanıtlaSilSevgilerimle kuzum. Birgün benim için de çizersin umarım..Sevgiyle sarıldım..
:)) ne mutlu Vuslat ablacim ! bu ne guzel bir yasam tarzidir aslinda :) ben ise zaman zaman pes edebiliyorum, ama artik daha bir guçlu oldugumu sannediyorum. Sen hep boyle kal ! mutluluklar hep yanibasinda kamplar kursun hatta koskler bile :)
Silyaparim yapmasina ama o kadar becerikli oldugumu sanmiyorum ablalarin bir tanesi;))