Nihayet tekrar aranızdayım !
Havalar gittikce soğuyor vucudumda bir ağırlık , boğazımda bir ateş bir ağrı, tempo desen full koşturmaca ...Bu kadar işi akşama kadar nasıl yetiştiriyorum ben bile hayret ediyorum. Neyse akşam oluyor ya ne mutlu ! Şükürler olsun akşamları bize veren Allah'ıma! Bir bardak sıcak çayımı alıp gecikmeden odamın huzurlu atmosferine gömülüyorum!...
Ha!! Bu arada! Kar hanımı gören lütfen kulağına üflesin:
zahmet olmazsa bir kaç günlüğüne...yok yok! az olur! bir kaç haftalığına bizim buraya da buyursun
Ama gelirken berrak beyazlığın yanında bir kaç kilo huzur, üç beş dirhem sakinlik, 9, 10 kırıntı hafiflik, bir çuval neşe ama asla mutluluğu unutmasın, ondan iki tır filan getirsin lütfen! Bizim dünyada bu değerlerden nerdeyse kalmadı da... 😉
Bi çay rica edebilir miyim? :):):)
YanıtlaSilA tabii!! Ne demeek !! Sen daha dışardamısın ?? Gir gir içeri gel! ;) :)))
YanıtlaSilBu sabah mimledim seni blogumda :)
YanıtlaSil:))) aaa resim defteriiim!m!! Hoşgelmişsin canım ! Bende sana uğramıştım gördüm mimini ! Teşekürler! :) kalpler birmiş!
YanıtlaSilKartopuda oynarmıydık::)))
YanıtlaSilTabikiii :))
SilSenin pencerenden görülen karlı ağaç görüntüsünü sokağının hüzünlü güzelliğini özledim. Tekrar yayınlasana paris sokaklarındaki hüzünlü havayı..Edam canım benim..
YanıtlaSil:))) bu yıl yine kar yapmadı Fransa'ya vuslat ablacııım yasa!!! :((
YanıtlaSil